پروژه ای توسعه محور با معماری کلان‌مقیاس برای ایجاد تعادل مجدد در بخش‌های مختلف شهری و تعریف نقش‌های کلیدی جدید برای مناطق استراتژیک این شهر
طرح جامع استراتژیک پالرمو، یک پروژه توسعه‌محور با معماری کلان‌مقیاس است که هدف آن ایجاد تعادل مجدد در بخش‌های مختلف شهری و تعریف نقش‌های کلیدی جدید برای مناطق استراتژیک این شهر می‌باشد.
این طرح، که در سال ۲۰۱۱ توسط 5+1AA Studio برای Confindustria Palermo توسعه یافت، بر دیدگاهی تحول‌آفرین از منظر شهری پالرمو تأکید دارد. طرح جامع، به مساحت ۳.۷ میلیون متر مربع، فضاهای استراتژیک کلیدی را در بر می‌گیرد و با ترکیبی از بینش‌های مهندسی، تحلیل‌های اقتصادی، برنامه‌ریزی شهری، زیرساخت‌ها و تخصص محلی، رویکردی جامع برای رشد پایدار شهری ارائه می‌دهد.
به عنوان عضوی از 5+1AA Studio ، در این پروژه با بافت منحصربه‌فرد شهری پالرمو در تعامل عمیق بودم و در طرحی مشارکت داشتم که با تفکر و دقت، میراث تاریخی این شهر را با استراتژی‌های مدرن شهری متوازن می‌کند. این فرآیند مشارکتی، بر تضمین ارزش‌های اجتماعی و ظرفیت‌های نهفته شهر در طرح جامع تمرکز داشت.
در هسته این چشم‌انداز، هم‌افزایی نوینی بین منافع عمومی و خصوصی وجود دارد که الگویی را ترسیم می‌کند؛ الگویی که در آن هر دو بخش به‌طور فعال در شکل‌دهی به آینده شهر نقش دارند. این طرح فراتر از رویکردهای سنتی برنامه‌ریزی شهری، ورودی‌های عمومی را در اولویت قرار داده و با تشویق سهام‌داران خصوصی به داشتن نگاهی جامع‌تر و مسئولانه‌تر، توسعه شهر را به سوی آینده‌ای پایدار هدایت می‌کند.
این طرح همچنین به بازتعریف فضاهای عمومی کمتر استفاده‌شده در مناطق شهری و محیط‌های باارزش پرداخته و آنها را به‌عنوان عرصه‌ای برای پروژه‌های بازآفرینی حیاتی شهر در نظر گرفته است. به‌جای رویکردی صرفاً کاربردی، این فضاها به‌عنوان تجلی هویت پالرمو مورد توجه قرار گرفته و زمینه‌ای منسجم برای تفسیر اهمیت تاریخی این مناطق و نیازهای معاصر شهری فراهم می‌کنند.
در نهایت، طرح جامع استراتژیک پالرمو به همسویی جاه‌طلبی‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شهر با چهره فیزیکی آن می‌پردازد و فضاهای عمومی را به نمادهایی پایدار از هویت جامعه تبدیل می‌کند. این چشم‌انداز یکپارچه نه‌تنها انسجام و عملکرد شهری را ارتقا می‌بخشد، بلکه محیطی معنادار، فراگیر و طنین‌انداز برای همه ساکنان شهر ایجاد می‌کند. (منبع: 5+1AA Studio, 2011).